Łk
2, 21 – 35 Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano
Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie
[Matki]. Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa
Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. [...] Mieli również złożyć w ofierze parę
synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A
żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek
sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty
spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż
zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do
świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim
według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego
słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec
wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego,
Izraela. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.
Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten
przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak,
któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw
wyszły zamysły serc wielu.
Wj
22 28 – 29 i Wj 13, 13 – 16 Oddasz Mi twego pierworodnego syna. […] Przez siedem dni
będzie przy matce swojej, a dnia ósmego oddasz je Mnie. //
Gdy cię syn zapyta w przyszłości: Co to oznacza? odpowiesz mu: Pan ręką
mocną wywiódł nas z Egiptu, z domu niewoli. Gdy faraon wzbraniał się nas
uwolnić, Pan wybił wszystko, co pierworodne w ziemi egipskiej, zarówno
pierworodne z ludzi, jak i z bydła, dlatego ofiaruję dla Pana męskie
pierwociny łona matki i wykupuję pierworodnego mego syna. Będzie to dla
ciebie znakiem na ręce i ozdobą między oczami przypominając, że Pan
potężną ręką wywiódł nas z Egiptu.
Kpł
12, 2 – 8 Jeżeli kobieta zaszła w ciążę i urodziła chłopca […] ósmego
dnia [chłopiec] zostanie obrzezany. […] Kiedy zaś skończą się dni jej
oczyszczenia po urodzeniu syna lub córki, przyniesie kapłanowi, przed
wejście do Namiotu Spotkania, jednorocznego baranka na ofiarę całopalną i
młodego gołębia lub synogarlicę na ofiarę przebłagalną. Kapłan złoży to
w ofierze przed Panem, aby za nią dokonać przebłagania. […] Jeżeli zaś
ona jest zbyt uboga, aby przynieść baranka, to przyniesie dwie
synogarlice albo dwa młode gołębie, jednego na ofiarę całopalną i
jednego na ofiarę przebłagalną. W ten sposób kapłan dokona przebłagania
za nią, i będzie oczyszczona.
