Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: ... Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę. (Rdz 3, 14-15)
"Tradycja i Magisterium
widziały w opisie zwiastowania ewangelisty Łukasza oraz w tak zwanej
Protoewangelii (Rdz 3, 15) pisane źródła prawdy o Niepokalanym Poczęciu Maryi.
Ten ostatni tekst, zawierający stary łaciński przekład słów: «Ona zmiażdży ci
głowę», natchnął autorów licznych wizerunków Niepokalanej, która miażdży węża
swoimi stopami.
Tekst [biblijny] nie
przypisuje zwycięstwa nad szatanem Maryi, lecz Jej Synowi. Zważywszy
jednak, że koncepcja biblijna uwypukla głęboką solidarność pomiędzy rodzicielką
a jej potomstwem, oryginalny sens wersetu pozwala przedstawiać Niepokalaną
miażdżącą węża nie dzięki własnej mocy, lecz za sprawą łaski Syna.
W tym samym tekście biblijnym
ogłoszona zostaje nieprzyjaźń między niewiastą i jej potomstwem z jednej
strony, a wężem i jego potomstwem z drugiej. Wrogość ta jest ustanowiona przez
Boga, a nabiera ona szczególnego znaczenia, jeśli weźmiemy pod uwagę osobistą
świętość Dziewicy. Maryja musiała być absolutnie wolna od panowania grzechu, by
być nieprzejednaną nieprzyjaciółką węża i jego potomstwa. I to od pierwszej
chwili swego życia."
bł. Jan Paweł II, 29 maja 1996