Jeśli kto chce pójść za Mną niech się zaprze samego
siebie, niech weźmie krzyż swój i niech mnie naśladuje (Mt 16, 24).
Fragmenty Ewangelii użyte w rozważaniach Drogi Krzyżowej w Koloseum, 29 marca 2002 roku (source).
- STACJA I. Konanie Jezusa w Ogrodzie Oliwnym
A kiedy przyszli do ogrodu zwanego Getsemani,
rzekł Jezus do swoich uczniów: Usiądźcie tutaj, Ja tymczasem będę się modlił».
Wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i począł drżeć, i odczuwać trwogę. I rzekł
do nich: «Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie!» I
odszedłszy nieco dalej, upadł na ziemię i modlił się, żeby - jeśli to możliwe -
ominęła Go ta godzina. I mówił: «Abba, Ojcze, dla Ciebie wszystko jest możliwe,
zabierz ten kielich ode Mnie! Lecz nie to, co Ja chcę, ale to, co Ty niech się
stanie!» (Mk 14,
32-36)
- STACJA II. Aresztowanie Jezusa zdradzonego przez Judasza
I zaraz, gdy On jeszcze mówił, zjawił się Judasz,
jeden z Dwunastu, a z nim zgraja z mieczami i kijami wysłana przez
arcykapłanów, uczonych w Piśmie i starszych. A zdrajca dał im taki
znak: «Ten, którego pocałuję, to On; chwyćcie Go i prowadźcie ostrożnie!».
Skoro tylko przyszedł, przystąpił do Jezusa i rzekł: «Rabbi!», i pocałował Go.
Tamci zaś rzucili się na Niego, i pochwycili Go. (Mk 14; 43-46)
- STACJA III. Jezus skazany przez Sanhedryn
Tymczasem arcykapłani i cała Wysoka Rada szukali
świadectwa przeciw Jezusowi, aby Go zgładzić, lecz nie znaleźli. 60 Wtedy
najwyższy kapłan wystąpił na środek i zapytał Jezusa: «Nic nie odpowiadasz na
to, co oni zeznają przeciw Tobie?» Lecz On milczał i nic nie odpowiedział.
Najwyższy kapłan zapytał Go ponownie: «Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Błogosławionego?»
Jezus odpowiedział: «Ja jestem. Ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po
prawicy Wszechmocnego i nadchodzącego z obłokami niebieskimi». Słyszeliście
bluźnierstwo. Cóż wam się zdaje?» Oni zaś wszyscy wydali wyrok, że winien jest
śmierci. (Mk 14; 55.60-62.64)
- STACJA IV. Piotr zapiera się Jezusa
I w tej chwili kogut powtórnie zapiał. Wspomniał
Piotr na słowa, które mu powiedział Jezus: «Pierwej, nim kogut dwa razy
zapieje, trzy razy Mnie się wyprzesz». I wybuchnął płaczem. (Mk 14,
72)
- STACJA V. Jezus osądzony przez Piłata
Piłat odparł: «Cóż więc złego uczynił?» Lecz oni
jeszcze głośniej krzyczeli: «Ukrzyżuj Go!» Wtedy Piłat, chcąc zadowolić tłum,
uwolnił Barabasza, Jezusa zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie. (Mk 15,
14-15)
- STACJA VI. Jezus ubiczowany i cierniem ukoronowany
Ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia
włożyli Mu na głowę. I zaczęli Go pozdrawiać: «Witaj, Królu Żydowski!» Przy tym
bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i przyklękając oddawali Mu hołd. (Mk
15, 17-19)
- STACJA VII. Jezus obarczony krzyżem
A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego purpurę i włożyli
na Niego własne Jego szaty. Następnie wyprowadzili Go, aby Go ukrzyżować. (Mk
15, 20)
- STACJA VIII. Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Jezusowi
I przymusili niejakiego Szymona z Cyreny, ojca
Aleksandra i Rufusa, który wracając z pola właśnie przechodził, żeby niósł
krzyż Jego. (Mk 15, 21)
- STACJA IX. Jezus spotyka kobiety jerozolimskie
A szło za Nim mnóstwo ludu, także kobiet, które
zawodziły i płakały nad Nim. Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł: «Córki
jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi
dziećmi! Bo jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym?». (Łk 23, 27-28. 31)
- STACJA X. Jezus ukrzyżowany
Ukrzyżowali Go i rozdzielili między siebie Jego
szaty, rzucając o nie losy, co który miał zabrać. (Mk 15, 24)
- STACJA XI. Jezus obiecuje swe Królestwo dobremu łotrowi
Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono,
urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». Lecz drugi,
karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz?
My przecież - sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki,
ale On nic złego nie uczynił». I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy
przyjdziesz do swego królestwa». Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci:
Dziś ze Mną będziesz w raju».(Łk 23, 39-43)
- STACJA XII. Jezus na krzyżu, Matka i Uczeń
Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok
Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój».
Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją
do siebie. (J 19, 26-27)
- STACJA XIII. Jezus umiera na krzyżu
O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym
głosem: «Eloi, Eloi, lema sabachthani», to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś
Mnie opuścił? Ktoś pobiegł i napełniwszy gąbkę octem, włożył na trzcinę i dawał
Mu pić, mówiąc: «Poczekajcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, żeby Go zdjąć z
krzyża». Lecz Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha. (Mk 15, 34.36-37)
- STACJA XIV. Jezus złożony w grobie
Ten kupił płótno, zdjął Jezusa z krzyża, owinął w
płótno i złożył w grobie, który wykuty był w skale. Przed wejście do grobu
zatoczył kamień. (Mk
15, 46)
